Wpływ przypowierzchniowej warstwy azotków (węgloazotków) żelaza na kształtowanie się kinetyki wzrostu warstwy azotowanej / Jerzy Ratajski, Jan Tacikowski, Tomasz Suszko, Jan Kwiatkowski, Roman Olik.
Rodzaj materiału:
TekstSzczegóły wydania: Koszalin, 2003.Tematy: Streszczenie: W wyniku realizacji projektu rozwiązano następujące zagadnienia badawcze : - określono wpływ węgla i pierwiastków stopowych na kształtowanie się budowy fazowej warstwy azotków (węgloazotków) żelaza, - określono rolę przypowierzchniowej warstwy azotków (węgloazotków) żelaza, jej składu fazowego i grubości, w kinetyce wzrostu wartwy dyfuzyjnej, na przykładzie wybranych stali stopowych, - wyznaczono zależności między parametrami procesu a budową warstwy, służące do opracowania oprogramowań dla układu sterowania procesem, pod kątem uzyskiwania założonej budowy warstwy i optymalnej kinetyki jej tworzenia i wzrostu, - opracowano założenia do układu regulacji procesu azotowania gazowego oparte na komplementarnym współdziałaniu modelu matematycznego i wskazań czujnika magnetycznego rejestrującego zarodkowanie i wzrost warstwy.
| Typ dokumentu | Obecna biblioteka | Sygnatura | Status | Termin zwrotu | Kod kreskowy | |
|---|---|---|---|---|---|---|
Materiały nieopublikowane
|
Bibliografia Prac Pracowników - BPK | NB-324 (Przeglądaj półkę(Otwórz poniżej)) | Nie można wypożyczyć |
Dane z autopsji.
W wyniku realizacji projektu rozwiązano następujące zagadnienia badawcze : - określono wpływ węgla i pierwiastków stopowych na kształtowanie się budowy fazowej warstwy azotków (węgloazotków) żelaza, - określono rolę przypowierzchniowej warstwy azotków (węgloazotków) żelaza, jej składu fazowego i grubości, w kinetyce wzrostu wartwy dyfuzyjnej, na przykładzie wybranych stali stopowych, - wyznaczono zależności między parametrami procesu a budową warstwy, służące do opracowania oprogramowań dla układu sterowania procesem, pod kątem uzyskiwania założonej budowy warstwy i optymalnej kinetyki jej tworzenia i wzrostu, - opracowano założenia do układu regulacji procesu azotowania gazowego oparte na komplementarnym współdziałaniu modelu matematycznego i wskazań czujnika magnetycznego rejestrującego zarodkowanie i wzrost warstwy.