Wytwarzanie i właściwości powłok Ti-C:H, W-C:H i Si-C:H / Andrzej Czyżniewski.
Rodzaj materiału:
ArtykułSzczegóły wydania: 2001.Tematy:
W: Elektronika. - R. 62, 2001, nr 8-9, s. 32-35Streszczenie: Właściwości powłok typu X-C:H można kształtować w szerokiem zakresie poprzez zmianę w nich wzajemnego udziału krytalicznej fazy węglika składnika X i amorficznej fazy typu a-C:H. Wyniki badań strukturalnych oraz wysoka mikrotwardość powłok, w których zawartość składnika X wynosi 30-40% at., wskazują na ich nanokompozytową budowę, złożoną z nanokrystalicznej fazy węglików składnika X (70-80%) i amorficznej osnowy a-C:H (20-30%). Gdy udział składnika X wynosi 1-8% at., powłoki mają niższą mikrotwardość, ale jednocześnie wykazują najniższy współczynnik tarcia suchego i wysoką odporność na zużycie przez tarcie. Powłoki o najwyższej mikrotwardości lub o najniższym współczynniku tarcia wykazują również dobrą adhezję.
| Typ dokumentu | Obecna biblioteka | Sygnatura | Status | Termin zwrotu | Kod kreskowy | |
|---|---|---|---|---|---|---|
Artykuł
|
Bibliografia Prac Pracowników - BPK | 0674 (Przeglądaj półkę(Otwórz poniżej)) | Nie można wypożyczyć |
Dane z autopsji.
Właściwości powłok typu X-C:H można kształtować w szerokiem zakresie poprzez zmianę w nich wzajemnego udziału krytalicznej fazy węglika składnika X i amorficznej fazy typu a-C:H. Wyniki badań strukturalnych oraz wysoka mikrotwardość powłok, w których zawartość składnika X wynosi 30-40% at., wskazują na ich nanokompozytową budowę, złożoną z nanokrystalicznej fazy węglików składnika X (70-80%) i amorficznej osnowy a-C:H (20-30%). Gdy udział składnika X wynosi 1-8% at., powłoki mają niższą mikrotwardość, ale jednocześnie wykazują najniższy współczynnik tarcia suchego i wysoką odporność na zużycie przez tarcie. Powłoki o najwyższej mikrotwardości lub o najniższym współczynniku tarcia wykazują również dobrą adhezję.