Logo BPK

Bibliografia Prac Pracowników

Politechniki Koszalińskiej

Widok standardowy Widok MARC Widok ISBD

Kondycjonowanie osadów przed procesem ich zagęszczania / Józef Malej, Adam Boguski.

Autor: Współtwórca(-y): Rodzaj materiału: ArtykułArtykułSzczegóły wydania: 2003.Tematy: Rodzaj/forma: W: Zeszyty Naukowe Wydziału Budownictwa i Inżynierii Środowiska. - 2003, nr 21, s. 215-230Streszczenie: Kondycjonowanie osadów jest zabiegiem wspomagającym procesy np.: zagęszczania, odwadniania, sedymentacji, stabilizacji i innych. Zabieg ten zmienia strukturę osadu, zmniejsza siły wiążące cząstki osadu z wodą, zmniejsza opór właściwy filtracji, zmniejsza czasy kapilarnego ssania, może zmniejszyć wartość indeksu osadowego (przy puchnięciu osadu), stopień zanieczyszczenia wód osadowych. Celem badań było sprawdzenie przydatności chlorku wapnia do kondycjonowania osadów nadmiernych przed ich zagęszczeniem i odwadnianiem na modelowych poletkach - przy zastąpieniu piaskowej warstwy filtracyjnej włókniną bawełnianą. Dla celów porównawczych zastosowano siarczan glinu, który jest powszechnie stosowany do oczyszczania wody i ścieków, usuwania związków fosforu i zagęszczania osadów. Stwierdzono, że zastosowane do kondycjonowania osadów dwa reagenty - chlorek wapnia i siarczan glinu miały wyraźny choć zróżnicowany wpływ na efektywność procesu zagęszczania, odwadnianie się osadu, przechodzenie związków biogennych do odcieków w czasie odwadniania się osadów na modelowych poletkach. W większości przypadków skuteczniejszym okazał się chlorek wapnia. Chlorek wapnia szczególnie ograniczał uwalnianie się fosforanów do odcieków podczas odwadniania osadów w długim przedziale czasowym - 1-48 godzin. Uwzględniając bardzo dobrą rozpuszczalność chlorku wapnia i konkurencyjnie niską cenę można uznać, że reagent ten może być wykorzystany do kondycjonowania osadów ściekowych.
Twoja ocena
    średnia ocena: 0.0 (0 głosów)

Dane z autopsji.

Kondycjonowanie osadów jest zabiegiem wspomagającym procesy np.: zagęszczania, odwadniania, sedymentacji, stabilizacji i innych. Zabieg ten zmienia strukturę osadu, zmniejsza siły wiążące cząstki osadu z wodą, zmniejsza opór właściwy filtracji, zmniejsza czasy kapilarnego ssania, może zmniejszyć wartość indeksu osadowego (przy puchnięciu osadu), stopień zanieczyszczenia wód osadowych. Celem badań było sprawdzenie przydatności chlorku wapnia do kondycjonowania osadów nadmiernych przed ich zagęszczeniem i odwadnianiem na modelowych poletkach - przy zastąpieniu piaskowej warstwy filtracyjnej włókniną bawełnianą. Dla celów porównawczych zastosowano siarczan glinu, który jest powszechnie stosowany do oczyszczania wody i ścieków, usuwania związków fosforu i zagęszczania osadów. Stwierdzono, że zastosowane do kondycjonowania osadów dwa reagenty - chlorek wapnia i siarczan glinu miały wyraźny choć zróżnicowany wpływ na efektywność procesu zagęszczania, odwadnianie się osadu, przechodzenie związków biogennych do odcieków w czasie odwadniania się osadów na modelowych poletkach. W większości przypadków skuteczniejszym okazał się chlorek wapnia. Chlorek wapnia szczególnie ograniczał uwalnianie się fosforanów do odcieków podczas odwadniania osadów w długim przedziale czasowym - 1-48 godzin. Uwzględniając bardzo dobrą rozpuszczalność chlorku wapnia i konkurencyjnie niską cenę można uznać, że reagent ten może być wykorzystany do kondycjonowania osadów ściekowych.

© 2014 Biblioteka Politechniki Koszalińskiej :: BIBLIOGRAFIA PRAC PRACOWNIKÓW